Υπέρταση ή «σύνδρομο της λευκής μπλούζας»;
«White Coat Hypertension» ή «White Coat Syndrome» είναι η διεθνής ονομασία του «συνδρόμου της λευκής μπλούζας» ή αλλιώς του φόβου που αισθάνονται κάποιοι ασθενείς όταν πρόκειται να επισκεφθούν τον γιατρό τους, γεγονός που πολλές φορές οδηγεί σε αύξηση της αρτηριακής τους πίεσης. Πιο συγκεκριμένα, ο όρος «υπέρταση της άσπρης μπλούζας» χρησιμοποιείται για την περιγραφή μιας κατάστασης κατά την οποία η αρτηριακή πίεση ορισμένων ανθρώπων όταν μετράται στο ιατρείο είναι σε υπερτασικά επίπεδα, ενώ όταν οι μετρήσεις λαμβάνουν χώρα στο σπίτι ή σε τυχαίες συνθήκες κυμαίνονται σε φυσιολογικές τιμές.
Έντονο αίσθημα καρδιακών παλμών, ζάλη, κρύος ιδρώτας, τρέμουλο, δύσπνοια, τάση λιποθυμίας είναι μόνο μερικές από τις αντιδράσεις που σχετίζονται με το «σύνδρομο της λευκής μπλούζας» και που θα πρέπει να «κρούσουν των κώδωνα του κινδύνου», ιδίως όταν αυτό τα δυσάρεστα αισθήματα συνοδεύονται από μια πάγια τακτική του ατόμου να αποφεύγει τις επισκέψεις στον ιατρό, διατρέχοντας όλους τους κινδύνους που ενέχει μια καθυστερημένη ιατρική διάγνωση.
Το «σύνδρομο της άσπρης μπλούζας» θεωρείται αθώο, καθώς εκτιμάται ότι οι αυξημένες τιμές αρτηριακής πίεσης που καταγράφονται κατά την επίσκεψή μας στο ιατρείο είναι παροδικές και οφείλονται στο στρες που βιώνει ο ασθενής κατά την ώρα της εξέτασης. Υπάρχουν ωστόσο, γιατροί που θεωρούν ότι η κατάσταση αυτή μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να συνδέεται με αυξημένη προδιάθεση του οργανισμού να εκδηλώσει αργότερα σταθερή υπέρταση. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να γνωστοποιούμε στον γιατρό μας, όλες αυτές τις εκδηλώσεις άγχους και φόβου που μας γεννά η επίσκεψη στο ιατρείο και εκείνος θα αποφασίσει αν χρειάζεται να παρακολουθήσουμε και να καταγράψουμε για κάποιο χρονικό διάστημα τις τιμές της αρτηριακής μας πίεσης, ώστε να αποκλείσουμε ότι όντως υπάρχει παθολογικό πρόβλημα.
Σύνδρομο Λευκής Μπλούζας
Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Exeter σε δείγμα 1.000 ασθενών από όλο τον κόσμο, οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης όταν η πίεση μετρούταν από τον γιατρό ήταν πολύ υψηλότερες απ’ ότι όταν η μέτρηση γινόταν από τον νοσηλευτή.
Υπολογίζεται ότι το 10% του πληθυσμού πάσχει από το «σύνδρομο της λευκής μπλούζας», αν και υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση του συνδρόμου: Το σύνδρομο φαίνεται να «προτιμά» τους αγχώδεις ανθρώπους ή ανθρώπους που μεγάλωσαν με εξίσου αγχώδεις γονείς με παρόμοιες φοβίες. Μια τραυματική εμπειρία στο παρελθόν κατά την επαφή του ατόμου με τον ιατρό, όπως και η αντίληψη χαμηλής ανοχής στον πόνο είναι παράγοντες που μπορούν να πυροδοτήσουν την εμφάνιση του συνδρόμου.
Μερικές από τις συμβουλές που δίνουν οι ψυχολόγοι σε ασθενείς που πάσχουν από το «σύνδρομο της λευκής μπλούζας» περιλαμβάνουν:
* Την προσπάθεια του ανθρώπου να εντοπίσει τις παράλογες σκέψεις και τις φοβίες του σχετικά με τους ιατρούς και να τις αποδομήσει με βάση την λογική.
* Την οικοδόμηση μιας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ ασθενούς και θεράποντος ιατρού, στον οποίο ο ασθενής θα πρέπει να αναλύσει τα συναισθήματα πανικού και φόβου που του προκαλεί η επίσκεψη ή πολλές φορές ακόμη και η σκέψη της επικείμενης επίσκεψης στο ιατρείο.
* Η αποφυγή των αποφυγών: Το άτομο δεν θα πρέπει να εγκλωβίζεται στον φαύλο κύκλο της φοβίας. Θα πρέπει να επισκέπτεται τον γιατρό για τα καθιερωμένα ετήσια checkup και να γνωρίζει ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία.
* Αν τα συμπτώματα επιμένουν μέσα στον χρόνο, τότε το ο ασθενής είναι προτιμότερο να απευθυνθεί σε έναν ειδικό. Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματική, καθώς επιτυγχάνεται η αντιμετώπιση των δυσλειτουργικών σκέψεων και συμπεριφορών σε βραχύ χρονικό διάστημα. Κατά περιπτώσεις ενδείκνυται και η φαρμακευτική αγωγή (αγχολυτικά) υπό την επίβλεψη ειδικού.
